EYLÜL PERİŞAN
Kalpler kaymadan gitmeli, sessizce bu bahçeden
Hüzün renk salýyor, toprak kokulu yarin elinden.
Sensizken de virandý, sessizlik öterdi sine’mden
Bülbül konmuþsa laleye, gül; aþkýndan periþan.
leyle-i kadife sesler, mekan bi mekan, neylesin
Gönül, aþk þarabýna muhtaç, sende iyi bilirsin.
Sükutun çýðlýðý arþ’ýn gölgesinde, ama gecemsin
Fakir gitmiþse kendine, gözler sensiz periþan.
Aðýtlar mý yakmak gerek, yetmez mi serzeniþin
Bir kuru yapraðým sanki, bu kadar mýydý sevgin.
Rüzgara sorsan uçuracak aþkýmý, nedir ki derdin
Yetiþsin feryad-u figaným, dilim lal, ama periþan.
Yürek dayanýr mý sanýrsýn, benden gittin gideli
Bir türküydün kervanýmda, yetim kervan sanki.
Gözümden yaþ yerine kan akar oldu siteminden
Sebebinin Hüzünlü halimin ama þiirlerim periþan.
Kýlýç kuþandým bak, çýkýp gelsem yeniden þimdi
Yiðidim ses vermezsen, yaðmur Eylül’süz periþan.
Murat AYDIN
25/01/2014….. Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.