Delinin Günlüğü

Kimseler görmeden
bir anahtarýn deliðinden
geceye sýzýyorum geceye
bir hýrsýzýn zamaný duran saatiyle

kör bir delikten bakýyorum
duvarlarý beyaz
dýþarýsý puslu
kapý önü karanlýk...

burnumu kapattým
gözlerimden soluyorum
kan kokusunu
saðýr kulaklarým acýyor

ben kim miyim?
Ýbrahim efendiye sorun?
söyler size

sizler
ister Veli diyin
ister Zeki
isterseniz deli diyin

gördüðünüz ben miyim
yoksa
görmek istediðiniz mi?

bu aralar sizler gibi
karmakarýþýk

aðustosta buz gibi
kendime yabancý
dudaklarý jilet kesiði
ölümcül bir hastalýðýn teniyle seviþiyorum
koridorda

kimseler yok

duvarlarý yüksek
kapýlarý beyaz
pencereleri paslý ve kilitli

hangi kapýnýn kolundan
ellerime kan bulaþtý yine
bulaþtýrmayýn
dilsiz çocuklarýn kanlarýný
ortak etmeyin deli ruhlu günahlarýnýza beni de!

yoksa
evet evet yoksa
benden habersiz
yine çocuk’mu öldürdünüz?

kapýnýn arkasýnda

Melekler
söylemediler mi çocuklarý öldürmeyin
onlar masum diye...

çaðýrýn Ýbrahim efendiyi
’Mor ’ lambayý yaksýn
ne kadar ’ mavi ’ kese kaðýdý varsa toplayalým
kýrýlgan mektuplar yazalým maviyle

maviye

hep yazalým
ölenlere
öldürenlere
adressiz, zarfsýz, pulsuz.

iki kere iki
üç eden

isyan etmiþ kelimeleri barýndýran
hangi mektup okunmuþ ki!
maviyle maviye yazýlmýþ mektuplar okunsun...

býrakýn mektuplarý

camlarýn arkasýndan
yine bana bakýyor
bahçede düþünen
adam
içeride sus diyen
kadýn
hep bana bakýyor

Ýbrahim efendiyi çaðýrýn
resepsiyonda ki zili çalmadan

benden önce
çenesi baðlý
hangi nefessiz ceset geçti
ki!
Ýniltiler
sesler yükseliyor
bodrum katýndan

Ýbrahim efendi
benden izinlisin; sen uyu þimdi
ben uyuyayým; gece yarýsý
Aysel hemþire
sabahýn ilk ýþýklarýnda uyusun
yetim bir çocuðu emzirirken ak sütüyle

uyuyalým uyumasýna da

þu yerin altýndakilere bir þey demiyorum da!
peki
üstündekilere ne oluyor
onlar uyuyor
herkes uyuyor

yakýndýr
bir sabah köþede ki
katedralin çalmaya baþlar
çanlarý
belki o zaman?

uyanýrlar!

sarayýn ölü aðlayýcýlarý
sokaðýn
yosma gülüþlü insanlarý...

Ýbrahim efendi
hangi koðuþa gidiyoruz...
.
.
.
Laf aramýzda kalsýn
Ýbrahim efendi
ben en çok dýþarýdakilerden korkuyorum ...
Sosyal Medyada Paylaşın: