Ah Ýstanbul, ah Ne büyük hasretimdin Ne çok özlemiþtim seni Geldim; çok kalabalýktýn Yalnýz deðildim; kalabalýktým Ne ben; sýmsýký sarýlabildim (sana) Nede sen sýmsýký sarýp; sarýlabildin (bana)...
Kalmak isterdim Kal demedin Diyemedin Sahi neden Neden ? Ýstanbul Kalmamý istedinde Ben mi hissetmedim Ben mi duymadým.
Ýstanbul’um Bitmeyen bahar’ým En sevdiðim mevsimde Uzaktan kapýný çaldým Nisan da yaðmur altýnda sýrýlsýklam Gönlümün en güzel en sevdiðim þehrinde Niyetim ýslanmaktý el ele sevgiyle Gel ýslanalým demek isterdin Ýçin sýzladý eminim; diyemedin diye.
Yaz’ýn Kýþ’ýn Güz’ün Bahar’ýn Güneþ’in Kar’ýn... Yaðmurun rüzgarýn Bana hüzün yaðdýrsa da Ýnan ki; sararan yapraklarýn Senin herþeyin güzel Ýstanbul’um.
S e v i y o r u m seni gönlümün þehri Ayrýlýklar; uzaklar, soðutmaz senden beni Güneþle bir gülümsemeni deðiþmem hiç bir þeye Bir selamýn gelse kuþlarla; hüznüm döner neþeye Yaratýlan güzellikler için den tek seni seçtim Kalamadým; tutamadým elinden Affet yine; sessizce yanýndan geçtim...
5 NÝSAN . 15:08 . 2016 M E L E K
Batu41 (Durak Yiðit) þair abim; þiirimi begenip sesiyle yorum katarak ve videosunu da deðerli zamanýndan ayýrarak yapan emek veren eline yüregine saglýk teþekkür ederim...bana süpriz oldu çok sevindim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.