Yarýn ölsem, Sana nefesimsin, diyen kimse kalmayacak, mahrum kalma diye yaþamalýyým.
Yaþamak marifet deðil de gönlümde seninle yaþlanýp aklýmda sen varken ölmeliyim.
Tek isteðim gönlünün kýyýsýna iliþmekti ama neyinim bilemedim. Arafta emanet mutluluðun gibiyim ne cennetin olabildim ne cehennemin..
Arkandan bir tas þiir dökmemek için yoluna mavi þiirler de serdim kanadý ak, þafaðý kýzýl, yarýný pembe þiirler. gel diye deðil, kâh aþktan ýþýldasýn elâlarýn gül diye, kâh sevgiliye gönülden bir buket gül diye.
Kabul yüreksizim, benden alýp gittiðinden beri. Þimdi özlemini yaprak yaprak taç yaptým. Sensizlik de baþým gözüm üstüne hülya altun
Sosyal Medyada Paylaşın:
hülya altun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.