Kendini feda mý, Yoksa Veda mý bilemedim ?
Gecenin bir yarýsýydý, uyku girmedi gözlerime.
Aklýma yine bir Cemre misali sen düþtün be güzelim.
Mazinin bir aðýrlýðý vardý üzerimde,ölü toprak gibi.
Ýki arada bir derede kaldým, piþmanlýk mýydý yoksa gönlümde yeþerttiðim umutlarý yaþamamýþlýk mý.
Belkide acý gerçeklerle yüzleþmenin vaktiydi.
Ben yaþadýðým hayal kýrýklýðýnýn hesabýný sorma çabasý içinde deðilim, kýrdýðým kalpleri tamir etme hevesindeyim.
Ben senin gülüþünü unutmak için aðlamaya seçtim.
Ýþimi deðiþtim, mekâný mý deðiþtim, senin gittiðin bütün yerlere sarý güller býraktým.
Gölgeni bile görmemek için gözlerimin ferini kuruttum.
Sen hayatýmda yoksun diye ben bir ömür yalnýzlýðý dost edindim.
Turnalar gibiydi gönül, sonbahar gelince yine kendinle baþbaþa kalýrsýn.
Çok bedel ödedim, çok acýlar çektim, ama senin boþluðunu doldurmadý.
Sevdam dilden dile derviþ oldu da , senin gönül kapýnda misafir bile kalamadý.
Öyle yaralý ki yüreðim, doðrularý kabullenmeyecek kadar güçsüzüm.
Dilimin söylediðini kalbim inkâr eder.
SELÇUK SALMAN 01.30
11.04.2016 PAZARTESÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.