İSTANBUL MERHABA

Ah Ýstanbul gelmedin düþüme
Acý kahve içmek istemiþtim kýz kulesinde
Dua etmek Sultan Ahmette
Nakkaþ tepede dalmak seyrine

Boðazý kapatacaktým trafiðe
Bindirecektim seni gemiye, gelecektin þehrime
Açmadým gözlerimi her an gelebilirsin diye

Martýlarýný okþayacaktým, bir de nazarlýk kanatlarýna
Ayaklarýmý daldýracaktým tuzuna
Ömrü hayatýmda bir kez geldim ben sana
Sýra sendeydi gelmedin bana
Balýðý ilk kez sende tatmýþtým süslü bir kayýkta
Tadý halen damaðýmda

Ah Ýstanbul gelmedin sokaðýma
Yakmýþtým bütün lambalarý senin uðruna
Aþk hikâyelerini dinleyecektim merakla
Taþý topraðý altýn diye gelenlerin vardý sonra…
Ümit ettiklerini buldular mý koynunda.

Þiirler yazanlarýn var mý halen çamlýcada
Yorgun bedenini dinlendirecektim çamlýðýmda

Fatihler cesaret buldu güzelliðinin karþýsýnda
Yarýþtýlar, bayraklarýný dikmek için surlara
Toprak ve sudan öteydin
Kendi baþýna renkli bir medeniyetsin
Meydanlarý süsleyen gençlerin
Medeniyetler mozaiðinin annesisin
Camilerin kiliselerinle güzelsin
Keyfini çýkartmalý yedi rengin
Hüküm sürenlerine bereketli rahmin

Ah Ýstanbul gelmedin odama
Kimsesiz gece bekçilerin için…
Çaycýda çayým kaynamakta
Üþümüþ bedenleri büzüþmüþ banklarda
Isýnacaktýk karþýlýklý çayýn buðusunda
Fasýllar gülümseyecekti dudaklarýnda
Göz kapaklarýn kapanmaz…
Uykunda kandýracaðým yoksa
Uyku çaðýrýyor beni mehtapla
Gelmedin ben geleceðim sana
Kim bilir buluþuruz belki bir gün Beyoðlu’nda
Küçük bir sandalda kahvaltýda
Eski bir þarký özlem solumakta...
“Þimdi Ýstanbul da olmak vardý”
Hazýr mýsýn beni köprüde karþýlamaya.
Ýstanbul merhaba.

Zühal Z...
27.03.-29.03.2008
"þimdi Ýstanbulda olmak vardý" þarký sözüdür.
Sosyal Medyada Paylaşın: