UTANCIMIZ

savursa da rüzgar bizi çok uzaklara;
esirgemeden kalbimizi sevendik
ne zaman gözlerine baktýksa onun
sürülürdük içlendiðimiz mazisine
yinede sesimizi kýsandýk
"o "unuttuðu halde unutmayandýk"

hangimiz yokluk denen;
o dar sokaklardan geçmedik ki ;
olur olmaz kapalý kapýlarda beklemedik
küçük bir ilgi kýrýntýsýyla
gülümseyiþiyle onurlanmayý
sahiplenilmeyi istemedik ki:

geceyle gündüzün;
o bir yýla bedel yolculuðunda
ne uysuzluklar yaþadýk sarýlarak umuda
ne akþamlar uðurladýk bir mucize umarak
ne dallara tutunduk kýrýlmaz sanarak;
zor ele geçen varlýðýmýzý
korumaya çalýþtýk yýllarca:

bir canýmýzý esirgeyip koruyamadýk:
ayazda kalmýþ bir yürekle vefayý denedik
yine de hakkýný veremeyendik
sýrtýmýzdan vuran tek aþk deðildi
bizimde vardý piþmanlýðýmýz
çoktan hakettiðimiz affi zor cezamýz
ve kendimize karþý, büyük utancýmýz.

Nuran KARACA19:44 10.04.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: