Hepimiz ölü birer çocuktuk oysa, ölü kentlerin ölü dünyasýnda kendi rengimize sardýk bütün yeþilleri.. Deðiþtik duvarlara çiçekleri, yitirdik gülüþlerin maviliðini/de hep bir kýþ giydirdik günlere ki baðbozumu kaldýk tüm iklimlerde ölü çocuklarýn düþleriyle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.