O nazlý gözlerine, tapardým bir zamanlar Sen böylesi güzeldin, doðal gonca ve sade. Þimdi dudaklar kara, saçlarýn toz dumanlar Bakýþýnda umarsýz, kibirli bir ifade.
Rüzgarda uçuþurdu ipek telli saçlarýn Gerilmiþ yay gibiydi kirpiklerin kaþlarýn Þimdi ne kadar sahte damlayan gözyaþlarýn Farklýyým diyorsun da, her þeyin alelade.
Gül yanaklar kýzarýr gamze gamze olurdu O iki gözbebeðin yâr firuze olurdu Yýldýzlar gülüþünle bir yelpaze olurdu Nerede baþ döndüren, zevki þarap gül bade?.
Yazýk olmuþ rabbimin yarattýðý o yüze Matem tutar gibisin giyiniþin tek düze Vazgeç gülüm bu yoldan dön artýk gerçek öze Ýnsaný insan yapan, akýl fikir irade.
Seni anlamýyorum ne bu hal ne bu durum Yakma güzel ömrünü sonu bunun uçurum Senden özür dilerim varsa eðer kusurum Çok konuþtum haklýsýn, artýk bana müsade.
Þair:Ýsmail Kurt Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.