KÖPRÜ

Kimine gül oldun kimine diken
Garibe yol vermez belini büken
Hasretle aðlayan göz yaþý dönem
Yolcular var sýrdaþ oldunmu köprü ’

Görmüþündür mekanlarýn yitiren
Daðlar gibi dertli ömrün bitiren
Rabbine yakarýp ümit getiren
Yolcular var sýrdaþ oldunmu köprü

Bir çýkmaza senden geçmeye gelmiþ
Çalýþmýþ didinmiþ varlýða ermiþ
Hiç yüzü gülmeden mezara girmiþ
Yolcular var sýrdaþ oldunmu köprü

Yürümüþ yollarýn sona eremez
Yar edinmiþ güllerini deremez
Kalbindeki sevgisini veremez
Yolcular var sýrdaþ oldunmu köprü

Ah þu yalan dünya ona kalmayan
Mâlihülle kurmuþ yerin almayan
Arzular istekler onun olmayan
Yolcular var sýrdaþ oldunmu köprü

Vah osmaným kimden medet umarlar
Üç günlük dünyaya boþa yanarlar
Tamahdýr bu vara yoða kanarlar
Yolcular var sýrdaþ oldunmu köprü


Osman AKSOY



Sosyal Medyada Paylaşın: