Hayat Yordu
Acýyý tanýdým, yaþadým gamla
Bunlarý söylemek þimdi bana ar
Beni yalnýz býrak, birazcýk anla
Ne bana Lokman ol, ne yaramý sar
Damdan düþmeyene tarif ne mümkün
Kim bilir hafif mi, aðýr mý yüküm
Anlayan olmadý ne dün ne bu gün
Ne gölge isterim, ne bir ýþýk ver
Kendinde gizlidir aðacýn kurdu
Öz sapýmla beni, kaç balta vurdu
Bu düzen incitti, bu hayat yordu
Ne bana akýl ver, ne ruhumu yor
Ýstemem, derdime olmayýn derman
Tütsün yüreðimden ince bir duman
Çek elini artýk incinmesin can
Ne bana bir dal ver, ne de bir gül der
Hayat bir yanýlgý, sonu piþmanlýk
Mutluluk geçici, sadece anlýk
Ýsteyene kalsýn beylik, sultanlýk
Ne bana pâye ver ne bana post ser
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.