yumdu gece gözlerini yýldýzlarý kirpiklerinin altýna sakladý karnýný tuta tuta yeni günü selamladý istemsiz.
karanlýðýn suçu nefsi körükleyen dedi gündüz ben varken her þey aydýnlýk ýþýklarýmla tüm köþelerden çýkarým ben varken korkmayýn dedi kurumla.
yürekleri kirli adamlar gülümsediler yavaþça perdeleri çektiler günün yüzüne içerde çýðlýklar kulaklarýný týrmaladý duvarlarýn çocuklar hýçkýrarak aðladýlar bir kez daha.
nefesim kilitlenir içimde öðürmemek için elim aðzýmda susan tüm dillerden davacýyým imanýn arkasýna saklanan katiller yollarda kaldýrýmlar çiðner topuklar konuþmasý gereken yerde susanlar ne çok baðýrýrlar.
analar aslan doðurur derler doðurmak mühim deðil güldürebilirmisiniz ýþýðý ölen çocuk bakýþlarý yoksa bir kereden bir þey olmaz deyip kaç çocuðun kanýna girersiniz gelecek onlara da gelecek mi söyleyin bana sizin çocuklarýnýz özel ihtimamla her istediði yapýlýrken baþkasýnýn çocuðumu fazladýr bu dünyaya.
sen ana diye geçinen neden hala susarsýn.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.