gönül kapým sonuna kadar açýk, sen esiyorsun, bir gün girmeni
~~BEKLEDÝM ~~~~BEKLEDÝM ~~~~BEKLEDÝM ~~
Kalp Ermiþinin Vaazý Hayrettin Taylan
a) Ezelin tin zelzelesi
imtihanlarý kýsmet aðacýna çeviren sabrýn dalýndayým nedenlerin tadýnda açýlýyor yaþadýklarýmýn þükür çiçeði bütünleþtiriyor itikafa girdiðim mecranýn meyvesinde kelepçelendiðim mükafatýn cennetinde buluþur cemalim artýk, huri gibi salýnýrsýn hikmetin “kevser “kýyýsýnda artýk, kendim gibi gelirsin “sýrrýn” hükmüne artýk, nur ile sýr,sýr ile sur arasýnda “bir” gibiyim artýk, ezel ile evvelin alfabesinde “ elif “gibisin artýk, aþk ile aþkýn sýnýrý arasýnda sýla gibiyiz Þehrinaz
b) Nefsin masalý
dört kitaba sýðdý tüm gerçeklik, bir hitaba sýðýnamadýk nefsin masalýndaydýk, uzlar ve t’uzaklar yanýyordu amaç örgütüne örtülü ödenmiþlik gibiydi özgürlüðümüz adem ile havva’lýðýn doðrululuk coðrafyasýnda deðildik özümüze yabancýlaþtýðýmýz her yerin, yarin mah/pusundaydý masumluðumuz masum gibi yaþarken, masumiyetini kaybetmiþliðin insan/sýzýlýk rengiydik her þeyi kitabýna uyduranlarýn yüzyýl yüzsüzlüðündeydi , hüzün yüzümüz bu yüzden nefsin masalýnda kaf’lar ,aflar, hedefler sýradandýr Þehrinaz bu yüzden kula kullarýn pullarýndan uzak, sevi coþumuyduk Þehrinaz
c)kendimize kumar, sevdamýza humar
sözcükler ,kirli iç gözler arasýnda manasýný aþarken bilinmezlik sihrine yapýþýk ikizler gibi “bir’imizi “ eziyorduk ne kendimizin ne de baþkasýnýn umut mumyasýydýk sýradanlýðýn sýradaðlarý, bahtýmýzý sarmalamýþtý kimsesizliðin, aþksýzlýðýn ümit sayfalarýnda umut tayfasýydýk kendimize sýlanýn serin sularýnda, mülteci duruþlarýn dersindeydik kendimize kaçýþýn ölümser sýzýsýnda suçluluðu onarýyorduk anlaþýlmayan yaþamýn,anlatýlmayan gerçeðin kýrýk mazisindeydik bu ölenin kefeni , dersini sunarken beyazlýða bizim kara beyazýmýz öylece masum maþa gibi atlasýmýzdaydý öylece renkli yaþamlarla tüm benliðimizin coðrafyasýný kirletiyorduk
d) Mülhemin mirasý olmaz
bir kitaba sýðdýrýlýþýn oyunlarý içindeydi huzur kýblemiz anlaþýlmaz duruþlar durulanýrken sýzýyorduk yunus kýyýlarýna tarifsiz lezzetlerin duyu pusulasýna kýrmýþtýk gem ve gam gemimizi ve bir daha gelmeyecek gibi nemli bulutlar sofrasýndaydýn özlerimi ve özlemlerimi paramparça eden damlanýn sonundaydým sen aðladýkça baþka sonlara sürükleniyordu halim, hayalim ve sen aðlýyorken dünya daha çok aðlýyordu bana ve kendimi biliþin yeni dilinde , vehmin okyanusuydum sözlerim miras deðil, o’ndan sana ,senden o’na mana dimaðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
mazil44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.