zamanýn içinde ve dýþýnda
sadece ben vardým
kimliðimin merkezinde sabitçe durup
seyre doyumsuz daldým
sevgiyle kurduðum hayallerim
kimi sevgisizliklerle yýktý geçti
kimi bahar yorgunluðunu seçti
kimi vurgunlarýn en büyüðünü içti
kimi sevgiyle ,aþýrý boðuldu çok çocukluðum.
hakikatli dostlar bilip
nazýna katlandýðým insanlar var ya!
candan sandýklarým dertleriyle dertlenip ,
harçlýklarýmý bölüþüp ,sahte gülüþler
kimi içten,kimi yavan
çok çilesine yandýklarým var ya !
talihimle bir zamanlar, yarýþtý gitti çocukluðum.
hep aldanan ben oldum
ateþlere düþtüm yandým
sevgiyi umarken birden bire ,
týk diye tökezlendim týkandým
hal böyle olunca ,hayaller birde karýþýnca
hele alýn terim damladýkça topraða
nankör, sefil mahlûklar ,
bir uçtan diðer uca uçunca
yetkilerimi onlara verdim
hüzün yüklü bulutlarýmla ,
kalktý toz duman oldu çoçukluðum.
bazen büyümemi zorladýlar
çileli bedenim yaþ kemâle aldý
yýllarým yorgun savaþlara daldý
ruhum kimi çocuk kaldý.
bazen yaþadým hayatta,
bazen her sabah yorgun uyandým sessizce
peþine düþtüm içmdeki mutlu ,umutlu çocuðun
o vakitler benim için çocukluk
beyaz mutluluk demekti
pembe,beyaz rüyalar
benim en çok sevdiðim hayallerdi
mutluluðum bir kelebek
mutluluðum bir çiçek
konmadý hiç beyaz gülüme
sevgiyi,umudu hiç yakalayamadýk
galiba biz treni çoktan kaçýrdýk.
Yýllardýr dizelerime kalbi duygularý ile ses olan
Sevgili Sevinç ÝNAL hanýmefendiye sevgilerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.