Uçsuz bucaksýz gözüken, denizlerin bile bir kýyýsý var. Bendeki aþkýn sende en ufak bir kumsalý bile yok. aþk dolu sandalýmla kaldým denizler de bi oraya , bi buraya sürükleniyorum adeta :
baþka sandallar yanaþmýþ olmalý kýyýna içinde ne oldugu bilinmeyen; Bana fýrtýna estiriyorsun , dayanacak güçüm kalmadý dalgalar’la boðuþmaktan. batmak üzere artýk bu kalbim denizlerin en karanlýk dibine birdaha hiç cýkmamak üzere ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semih Gündüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.