Sandığım

Yiðitlenip, yerden yere nefsimi,
Serdim sandým, amma lakin seren O.
Din adýna kýnayarak eskimi.
Yerdim sandým, amma lakin yeren O.

Aþk gelip de, sarartýnca rengimi,
Kolay iken, zor eyledim cengimi,
Er meydaný denen, yere kendimi,
Sürdüm sandým, amma lakin süren O.

Sorguladý beni aklý-selimle,
Boðdum gitti benliðimi telimle,
Defterimi irademle elimle,
Dürdüm sandým, amma lakin düren O.

Nasýl kapladýysa zatýmý Zat-ý,
Oku deyip tersyüz etti lügatý,
Senin diye, her fiili sýfatý,
Verdim sandým, amma lakin veren O.

Acý vardý, gönlümdeki yarada,
Yýllar geçti, çok eðlendim burada,
En nihayet, özlediðim murada,
Erdim sandým, amma lakin eren O.

Tevhit lafzý, dolanýrken sözümde,
Hakikatten, zerre yokken özümde,
Cümle âlem, batýnlaþtý, gözümde,
Gördüm sandým, amma lakin gören O.

Farký farkla, fark edince civarý,
Aydýnlandý, Hak Muhammed diyarý,
Yýkýlýrken, þeriatýn duvarý,
Ördüm sandým, amma lakin ören O.

Pergelini, yüreðime saplayýp,
Diðer ucu, âlemleri kaplayýp,
Kâinatý, bir noktada toplayýp,
Derdim sandým, amma lakin deren O.

Isra diye, yaralýnýn göçünü,
Dörde çekip, alýp gitti üçünü,
Yakýnlýða, yayýn iki ucunu,
Gerdim sandým, geremedim, O gerdi.

Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın: