KURUTTULAR KÖKÜMÜ BENİM
KURUTTULAR KÖKÜMÜ BENÝM.
Meyve veren aðaç idim,hep salladýlar.
Dökülen meyvemi, hep payladýlar.
Köküm kuruttular, su salmadýlar.
Kuruttular, sevgi özümü benim.
Aðustos ayýnda üþür gezerim.
Düz bakan gözlerden hile sezerim.
Dertlerimi,bir bir ipe dizerim.
Üç devir ettiler, dertlerim benim.
Affettim demeye varmýyor dilim.
Mecnundan da beter ettiler halim.
Ne kadar kýzsamda olamam zalim.
Çinki taþ ettiler,özümü benim.
Ýçten içe vurup yýktýlar beni.
Sanki dara’cýna taktýlar beni.
Dumaným çýkmadan, yaktýlar beni.
Soldurdular yeþil,baðlarým benim.
Geniþ hayatýný, dar etme Erol.
Vefa bilmeyeni af etme Erol.
Kahbe olanlara yanaþma Erol.
Mazimin filmini, yaktýlar benim.
10.4.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.