ACISIN DÜNYA
Hasta koðuþundan acýsýn dünya,
Baþýboþ yaratýk dolu, her yanýn.
Arsýz, saygýsýzýn tacýsýn sen ya…
Dinsiz, imansýzýn yolu, her yönün!
Suç bizlerde seni suçlar dururuz,
Her gün on binlerce tuzak kurarýz,
Karýþtýrmak için hep ters sararýz,
Göçmeye hazýr bir yalý, her anýn.
Bazýsý tuzundan banar yarýlýr,
Kimisi tadýndan doyar sarýlýr,
Kiminde doðmadan umut kýrýlýr,
Sevgi arayanlar çölü, her canýn.
Kimini söndürmez buzul daðlarý,
Çoðunun baharda hazan baðlarý,
Aldýðýn susuyor, güleç saðlarý;
Erken kurutuyor gölü, her fenin.
Þeytanýn aklý da ermiyor, durdu;
Ýnsanlar ona da çok tuzak kurdu,
Dursunî boþuna kafayý yordu,
Bozuyor sekiz on gülü, her kanýn.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.