Kokoreç

Kýrýktýr cam yansýr suya, göðün mavisine
Cisimler eðri yansýr, buruþur su gökyüzü
Gölge boyun kadardýr, her saat diliminde
Kurgularýn olmaz hiç, kurmuþtur birileri

Zikzakta yürür zaman, eðriliðin görülmez
Yüreðin kirlendikçe, düzelir üstün baþýn
Ayný yol alýþkanlýk, getir götürdür ömrün
Gülün kokusu kurur, dikeni kabuk baðlar

Çullanýr üstüne an, zaman yiter beyninde
Kendini itekler gün, günse her günde dündür
Ölür kendi içinde, gönüllüdür gönüllü
Çemberde pergel sabit, kendi içinde tutsak

Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın: