kuşlar

gökyüzünün yalnýz kuþlarý olduðumuz içindir belkide
uçurtmalara özeniþimiz..
özgürlük güzeldir ama,mevsimler anlamýný yitirir zamanla
oysa,bahar’ý var,kýþ’ý var ömründe öyle deðil mi?...
yaðmurlara,fýrtýnalara dayanmak kolay deðil
bir el ister yalnýzlýk,
gökyüzü onu þiddetle sarstýðýnda ellerini asla býrakmayacak
ve bir yürek ister,kendinden önce onu düþünüp,
her zaman onun için atacak....

iþte böyle,
ben seni yazmadým aslýnda,
okudum sadece,en sevdiðim þiiri okur gibi
gözlerinde ki bir kaç umut kýrýntýsýnýn,
ellerinin buz kesilmesini
titreyen sesini heyecanlanýnca
yüzünün kýzarmasýný utanýp sýkýlýnca
saçlarýnda ki beyazlarýn tel tel
yýllarýn katkýsý her bir çizginin
anlamýný okudum yüzünden..
küçük notlar tuttum,kaybolan ümitlerinden
bazen,kýzdým
bazen küstüm sana
bazende üzüldüm,kendine yaptýðýn haksýzlýklardan
ama,en çok sevdim seni
insan olarak yaratýlmýþtýn da zaten
ben senin insanlýðýna kattýklarýný sevdim.

Emine rezzan sipahi









Sosyal Medyada Paylaşın: