BEN ÖLDÜM
BEN ÖLDÜM
Gün be gün öldüm sensizlikte
Anýlar topraðým oldu aysýz gecelerde.
Elemsiz güne hasret sayende
iþkence ile yoðrulan garip gönlüm.
Þimdi geçmiþ karþýma
Bana seni soruyorsun
Senmi kaldý bu viran gönül de..
Sensiz duam okundu her gece
Ben öldüm sevdiðim öldüm.
Sensiz uzun gecelerde
Günü göremedim sabaha eremedim.
Ben öldüm..
Karlar yaðdý üzerime
Bulutlar örttü yaþam güneþimi
Yaðmurlar aðladý hüznüme
Sormak istedim kaderime her gece
Dinlemediler.. susturdular
Sen öldün dediler.. öldün..öldün.
Sen öldün..
Þimdi uzat elini diyorsun
Sev hisset diyorsun
Ölüler hissedermi.
Hissedermi yüreðimdeki kara taþým
Sev diyorsun.. söyle diyorsun
Nasýl seveyim .. kime söyleyeyim
Gönül topraðýmý kazan sensin
Söyle dedin ya
Kulak ver dinle dinle be sevdiðim
Gittiðinden beri hiç ..
Ama hiç susmadý makberim..
SonsuzLuk esaretimiz oldu ayrýlýkta
Ayrýlamayýz derdim ayrýlamayýz
Derdim.. Ne de güzel derdim
Oysa bak þimdi
Ne kaldý geriye..
Sessizliðin girdabýnda
Dolunaysýz gecelerde
Aþkýmýzý öldürdün..
Ýhanetin girdabýnda
Artýk ne sen kaldýn
Ne de ben ..
Þimdi yüreðimde kara taþý saklýyor
Gittiðinden beri toprak üzerine toprak atýyor
Bu cansýz bedenim..
Dedim ya ben öldüm sevdiðim
Ben öldüm..
Ben öldüm..
Öldüm... Öldüm..
Canan MeLis Bayraktar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Melis Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.