Umut;gözlerindeki karanlýða hükmeden ufacýk bir ýþýksa, Sevgi;dün akþamdan içine sýzan acýlarýný yok edebilecek bir tebessümse dudaklarýnda, Gözlerine ve gülümseyiþlerine hapsolmak isterim,korkusuzca,özgürce…
Birbirine baðlýyordu zincirleri;sevgi,umut,neþe… Ve henüz çözemediði düðümleri alýyordu yine eline;keder,acý,gözyaþý… Bugün onlarý çözmeye kararlýydý, Bugün,gülümseyiþlerine hükmeden gözyþalarýnýn biletini kesmeye,karanlýða uðurlamaya kararlýydý….
Düþüncesizce bir aþk araladý yarým býraktýðý kapýlarýný, Keþfedilmemiþ yüreðine sýðdýrmak istedi heycanla, Tutsaklýða boyun eðerek, Bugüne dek tek sadýk düþmaný geldi kapýsýna,bu sefer boyun eðmedi, Tüm hüznünü kucaðýna teslim etti…sessizce,baþ kaldýrmadan,gülümseyerek…
Ýlk defa böylesine içten gülümsedi,belki þaþkýnlýktan, Ve bu sabah yeni sayfalarý karalamaya baþladý, Yýpranmýþ hüznün yapraklarýný yolcu ederek….
Sosyal Medyada Paylaşın:
binbilinmeyenli denklem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.