sen baþkalarýnýn rüyasýndayken gözlerinse benim aklýmda kaldý senden çok çok uzaklardayým nisan yaðmurlarý gibi duru ve sade kanayan yanlarýmýzý sarmaktayýz aþk kýrýntýlarý kaldý ceplerimizde yalanmýþ her bahar açan papatyalar tek baþýma tutundukca hayata yürürüm boþ sokaklarýnda Ýstanbul’un oysa hep sana çýkýyor bu sokaklar oturup bir kahve içemediðimiz dertlerimizi dökemediðimiz suskunluklar oysa sana Aþiyaný Piere loti Kýz kulusini anlataçaktým mavinin altýnda hürce gözlerini hani gözlerini içmek vardýya ayýþýðýnda için için aðlarken kendi içinde gene sana gülümsemekti elimdeki zaman.. sema korcan/kitapsýz þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
sema korcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.