Bazen sadece gecenin sabaha olan aþkýný anlatmak istersin;
saat gecenin bir’i yine aklýmda yar var kalemim elimde sana yazýyorum ey yar dýþarýda gök gönlümde senin gürültün var kirpiklerin yaðmura meydan okuyor mu ey yar
bazen sadece sana esir bir mahkum olmak isterdim koðuþta yanýmda dýþarýda el ele himayen altýnda bile bile müebbetle cezalandýrýlýp ölmek isterdim saatler sen geçe ölümü ezer misin ey yar
bazende düþünürdüm unutmak mý gerek diye ömrüme zamanda saysan ölür yine de beklerim ey yar aðlasa sabah, yakýnsa, yalvarsa geceye gündüzü býrakýp gecem olur musun ey yar
ey yar, ey yarim, ey güneþ bakýþlým bir tek saç teliyle güneþe meydan okuyan kadýn unutamam, unutamadým, býrakamam seni prangalara boyun eðmem celladým olmaz isen ey yar
gece mi sustu yoksa suskunluk mu sardý geceyi? suskunluk ise ahmet misali yakarým geceleri sen bir sultan, ben bir divane senin yolunda birden fazlaysa aþk oda Sâhirin kalemi
Sosyal Medyada Paylaşın:
serkan apaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.