’’ huzurun cemreleri düþüyor yüreðime ben arýnýþýn arefesinde yeni bir baharýn eþiðindeyim ’’
arda kalanlar hep yitip gidenlerdi unutulanlarsa senden sonrasý bir adým ötesi ýssýz ve karanlýktý çýkar yol býrakmayan girdap misali kaþsýz gözsüz babasý gitmiþ evler gibi kimsesiz kabuslardan türeyen efsaneler kadar boþ
onlar ayyuka çýkardýklarým yaþamdan sýzanlar uygarlýklarýn ardýnda kendi pasýný unutanlar çoktan silindi göz ucumda dokunaklý yalanlar
ah ölüler bahçesinde yeþeren siyah ve kýzýl gül sen tâc ile tahtý yerle bir edendin kalbimin duvarlarýnda esneyen vurgunlar ve içimde ukde kalan ne varsa devrilmedik yük kalmadý üzerime ve benim ölmediðim köþe baþý
þimdi bütün yýkýlmýþlara inat daðlarýn karýna mesafelere hatta tükenen zaman çemberinden geçip gidenlere inat madem ki vefanýn ýsrarlý kaçýþýydýn öyleyse cennetliksin
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.