çocuklar sabahýn erken oluþunu; gecenin teze sýrnaþmasýný bakýþ yaðmasý kimsesizlikleri ile öyle kusursuz istiflenmiþlerki büyüde cana gele sen büyüde vaktin gele diyemiyor
yýkýlýr düþleri kocaman kocaman ayaklarýnýn önüne dile düðüm göze onun iki misli kör düðüm sen görmezsen ben gördüm diyemiyor
her þeyin sebebi içe dýþa yansýmasý soluk renklerde mavi çok yüksek taban kuvvet koþman fayda etmez ya yeþil iþte orada eksik çoðul oldu ya kaynaþýr sen aç kimsin hele diyemiyor
kýrmýzý yine ettiðini etti koyu verdi damar dýþý diðer hýnç kin kanallarýna birde barut korkusu sinince körpe bedene doðuþun kýsalýða zerre sen iþte o sen diyemiyor
çocuða oluyor köyüm ve sýðýntý girdabýnda bocaladýðým bu þehirde her þey etiket yarýsý bir yaþam çoðalmanýn gül teni anaç ruhum sen ol bende ki sen diyemiyor
su ateþ eklenince kainat af beklentisi cehennem çiçekleri dikene boy vermesi iman vicdan arasý bölündü pay verdiðin kadarýný yerine aldýðýn gibi sen yarýna leke sürdün ulan diyemiyor...
08-04-2016 ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.