övünme beyazýnla lapa lapa yaðan kar benimde saçlarýmda aklarým var
her kar yaðýþýnda beliriverirsin yanýbaþýmda soðuktan titreyen ellerini nefesimle hohlayarak ýsýtýrdým kalýn giyinmeyi sevmiyorsun diye gocuðumu sýrtýna asardým ve ben donardým her seferinde
ne bileyim belkide bu yüzden hastan oldum senin o günlerden beri sana hasta bedenim
terkedip gidiþinin yedinci karýda yaðdý kar yine sözünü tuttu bizim yalancý yedinci kez unuttu
seninle sonumuz ne olacak her kar yaðýþýnda bekle gelirim diyen yalancý bakalým ne zaman sözünde duracak
el ele tutuþmuþ inerken kartaneleri ben yeniden yaþýyorum karda yuvarlandýðýmýz o sahneleri
kar yaðdý gelmiyorsun belkide ekvatorda yaþýyorsun bir mucize olacak ekvatora kar yaðacak belkide o zaman sözünü hatýrlayacak bizim vefasýz hiç bir sözünü tutmayan yalancý güzel yüzlü alçak
Sosyal Medyada Paylaşın:
cengizh@n Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.