Güller bekler karanlýk geceleri, papatyalar sabahlara kadar
Günler alýp baþýný gider bir gün bütün dertlerde biter
Nisan yaðmurlarý dökülür haberci bulutlardan gün ýþýðý doðar
Her karanlýk geceden sonra ebedi deðildir hiç bir kýþ hiç bir bahar
Kimselere kalmaz bu alemler ne gülenler kalýr geriye nede aðlayanlar...