SAHTE SEVDA
Senin aþkýn Kerbelâ’dýr can alýr,
Yürek yakar gözden yaþlar aktýrýr…
Sahte sevda bir beladýr dert kalýr,
Alýr göðe gökten yere çaktýrýr…
Sahil kumu aþk yazdýðýn zemindir,
Buhar olan verdiðin söz yemindir…
Kayalara çarpan duran gemindir,
Her bir dalga saða sola kaktýrýr…
Fýrtýnadýr sevda yelin her sefer,
Gül kurutur yaprak döker nilüfer…
Aþk öldükçe þerde oldun muzaffer,
Lanet hýrsýn mektup resim yaktýrýr…
Aþk baðýnda ayaz yemiþ hayâsýn,
Kor daðýnda avaz duymaz kayasýn…
Gül çaðýnda maraz dolu mayasýn,
Sevdan cana prangalar taktýrýr…
Cantekin der; þaþtým düþtüm çukura,
Anlatmak zor eþe dosta okura…
Yâr denilmez gönüle dert dokura,
Genç yaþýnda mezar yeri baktýrýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.