Tamah etme eyy yüreðim onca yaþadýklarýn sana ait zannettiklerin hayat gibi rüyadan ibaretti
yaþayacaðým bir þey kalmadý dolu dolu yaþadým dersin oysa ki! anlýk yaþadýn ve silindi.
yüzünü hiç’lige dönerek....
kendini aramaya baþladýðýnda eðri yollarýn çýkmaz sokaklarýn hep ayný köþe baþýna çýktýðýný fark ettiðinde...
daha zamaným var deme dilini sukut ile mühürle.
bir adým at bir adým daha at þimdi düþün?
sen sana mý aitsin? aldýðýn nefes gibi.
özüne dönmeye baþla ki! attýðýn her adýmýn ardýndan terazinin bir yanýna günahlarýný bir yanýna sevaplarýný koy? koy bakalým hangi taraf senden aðýr gelecek.
unutma
ne bir eksik ne de bir fazla yaþadýklarýnla yaþattýklarýnla imtihandasýn ölüm kapýna gelinceye kadar
sabýr eyle bana ait olmayan bedenim
ilk kapýdayýz zordur yedi makama ulaþmak ulaþýrken zikrinle hakka varmak hakkýn yolunda nefes almak.
verende ’’ o ’’ alanda ’’ o ’’ diyerek
sabýr eyle bana ait olmayan bedenim dök gözyaþlarýný
karanlýk çöküp huzuruna her çýktýðýnda Ýlahi Aþk’la kulluðun niyazýndan eksik olmasýn ki! hidayet makamýnda nefsi ni terbiye edebilesin tövbe istiðfar ederek
ola ki sözünden döner özünden uzaklaþýrsan günaha ’’ Ram ’’ eyleme eyleme ki!