parçalara ayýrsam yüreðimi, her parçasýnda sen, ve seni anýmsatan gökyüzü,
ve enkaz altýnda kalmýþ bir ben, ve kilometrelerce, santimle ülçülen bir özlem, buruk, kýrýk bir hazan, çiçek çiçek, yaðmur yaðmur, ve kuru bir söðüt dalý, ve yitik bir ömür, senden uzak, senden sonra, ve umudunu kaybetmiþ, yarýna dair suskun, sessiz bir kelebek, dili lal bir þiir gibi, göðsümde sýkýþýp kalmýþ.
ve bir þehrin enkazýnda kalmýþ, illegal bir rüzgarýn uðultusunda, üþümekten sarýldýðým ceketim. sökük paltom, kirli sakalým, ve gözü yaþlý, aðlamaklý bir zindan.
kuþ seslerinden, sesine dokunduðum, ölüm kadar uzak, yaþam kadar yasaksýn yine.
ve birde senden ayrý, senden gayrý bilmediðim, upuzun bir yol. yolun sonu umudum, ve sen, umudum kadar yakýnsýn. hiç kaybetmediðim. hep göðsümde sakladýðým.
ibrahim dalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.