Sonsuza Kadar Yanan Ateş
Yürekte apansýzca açtýðýn yaralarýn
Çaresi yok þimdi gönül duvarým da
Tabib arayýp boþ yere harcama vakit
Küllenmiþ aþký kor ateþ olup yakmayý
Ýcat etmedi hiç bir mucit,
Eksik býraksa da aþkýn beni
Çok geç kaldýn gönül çeþmesi olup
Yüreðim de akmaya....!!!
Geçmiþ zaman olur du ki ,
Dert sende derman bendeydi,
Has bahçemde ki gonca güller,
Her sabah tan vakti
Gül gamzelerinde açar,
Her gece gün batýmý
Ateþ karasý gözlerinde
Ay dedeli yýldýzlara göz kýrparak
Güneþine uyanmak için sönerdi...!!!
Mum alevi aþkýn bir zamanlar
Geçmiþin derinliklerinde
Yüreðimi ateþ olup yaksa da
Þimdilerde yaþadýðýn piþmanlýk gözyaþlarý
Dönüþü olmayan gençliðimde
Katran karasýna çevirdiðin
Yüreðimden akan göz yaþlarýný
Ne gözlerimden silip atabilecek
Ne de artýk bir daha diyecek kadar
Seni Bana yakýn kýlabilir...!!!
O yüzden dir ki,
Gönlüm de yalancý baharý andýran
Timsah gözyaþlarýný akýtman da
Kara kaplý defterinin ak sayfalarýný
Karýþtýrýp kurcalaman da
Yaralý yüreðime kar etmez artýk
Boþ yere çabalama vazgeç...!!!
Orda sana dair sadece
Vicdansýzlýðýnla, vefasýzlýðýnla..
Yazdýðýn kocaman bir
HÝÇ var!!!
Gördün mü sen hiç sonsuza kadar
Tek baþýna yanan bir ateþ...???
31.03.2016 P.ÇETÝN Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.