Ahlarla, vahlarla, keþkelerle Bir gün daha bitti, gitti iþte Hüzünler sinelerde kalarak Ardýnda kýzýl bulutlar býrakarak Ya ümit? O hep var, karnýmýzý doyuran Hayata sýký sýký tutan Hep yarýn deðil mi zaten, Ümit dediðimiz Her gün yediðimiz lokma? Bizi tok tutan.
ÝSMAÝL MALATYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail MALATYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.