Yabancý bir þehrin Kimliksiz ziyaretçisiyim Tepelerden bakarým ýþýklara Öyle anlamsýz anlamsýz Sararým kendimi Açýk gözlerle uyurum Bu zindan þehirde Hergün ayný tepede Anlamsýz! Sonra birden ürpertir korkular Ýrkilir etrafa bakarým Yine mi sen diyen polis Evet ben tepelerin belalýsý Herkeste mey sen de tütün Merak ediyorsun biliyorum Derdin ne birader diye Bilmiyorum ki Bugün de hadi bakalým diye gittin Telsiz sesiyle karýþýk Ben hep buralarda olacam beklerim Ne bu þehre karýþacak Ne de kirleneceðim Adýyla yaþar insan Gündüz benim, gece siz Bekçisiyim tepelerin iþte Ve kötü þehirlerin Hic kimseyim Benim adým hiç kimse. Kimim ki? Bilmiyorum Hatýrlamýyorum artýk Fakir dünyalardan geldim Salça ekmek ve acý severdim Anýmsýyorum Ama çok uzak, çok zaman Geçmiþ üstünden Zindan þehirlerin pis havasý Ýçime dolunca Zengin sofralarýn misafiri olunca Unuttum Ben kimim? kimim ben?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nino Quin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.