Tenin, tenime yapýþtý artýk
Varsýn vuslat olmasýn
Neme lÂzým tendaþým
Çok görürler bilirim, biliriz kara ceylÂným
Sevgi pýnarlarýyýz artýk
Birbirimize karýþýp akan
Dað boylarýnda kurþun yedik
Yayla kokulum, sen topal
Ben kolsuz kaldýk
Sen koþmayasýn diye bana
Ben sarýlmayayým diye...
Mesafelerde yapýþtýk, kalakaldýk
Görememek seni kör olmaktýr
Betimleyememek yürek saðýrý
Ah bu dingin sabahlar
Bilirizki aþka gebe
Ten çýðlýklarýmýz harmanlaþýr
Dudaklarýmýz öksüz çýðlýklarda,
Çatlasada bir ýslýðýn yeter bana
Tenin, tenime yapýþtý artýk
Neme lÂzým vuslat...
Ah be yaralýyýz kara ceylÂným
Gönül yamalým, hüzün bakýþlý
Dað ceylÂným
Yýrtamadýlar tenimizi, sökemediler,
Yürek dilimizi
Susturamadýlar çýðlýklarýmýzý
Varsýn olsun neme lÂzým
Yaralýyýz dedik, ölmedik be! tendaþým...
Ayþe Yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.