çektiğim Ondan
Çektiðim Ondan
Gönül hal bilmezin eline düþtü,
Benim bu dünyada çektiðim ondan.
Sevdanýn en zoru baþa üþüþtü,
Böyle boz bulanýk aktýðým ondan.
Gül açtý dallarým süslendi baþtan,
Bulutlar aðladý sarardý yaþtan,
Beni sürgün ettin vatan Maraþ’tan,
Gurbet ellerinne çýktýðým ondan.
Günler yutkunuyor yýl oldum diye,
Gönülden elime kalan hediye!
Kendimi yem ettim sarý kediye,
Sevda illetinden býktýðým ondan.
Bize gam yükünü verdiler yoktan,
Derdin katarýna yükledim çoktan.
Dayanmak güç amma sabýrý haktan,
Böyle uzaklardan baktýðým ondan.
Belki anlar canan olmasa kibir,
Yýktý viran etti afet birebir.
Bu iþe ilk baþtan gerekmiþ tedbir,
Gönül duvarýný yýktýðým ondan.
Sarmaþýk misali aklýmý sardý,
Divaneye döndüm gözüm karardý.
Tabip huzuruna Eyüp’te vardý,
Dermen bulunmadý çöktüðüm ondan.
Eyüp Þahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.