BAHARDA GEL

Adýn düþmüyor dilimden,
Kýþ geçsinde baharda gel.
Kurtar beni bu zulümden,
Kýþ geçsinde baharda gel.

Bir ateþ ki sensiz sönmez,
Söz veren sözünden dönmez,
Akar gözüm yaþý dinmez;
Kýþ geçsinde baharda gel.

Düþün gülüm düþünsene,
Sensiz geçti bunca sene,
Gönlüm efkârlandý gene,
Kýþ geçsinde baharda gel.

Bülbül aþýk olmuþ güle,
Kimse bakmýyor sümbüle,
Yanan yürek geldi dile;
Kýþ geçsinde baharda gel.

Sen gel, mektubunu salma,
Gel de günahýmý alma,
Bensiz bir hayale dalma,
Kýþ geçsinde baharda gel.

Sensin benim yürek sýzým,
Ýnletir daðlarý sazým,
Dinle beni iki gözüm;
Kýþ geçsinde baharda gel.

Sular gür akar baharda,
Sensiz kaldým bu diyarda,
Sanma sakýn sonbaharda;
Kýþ geçsinde baharda gel.

Baharda gel çiçek açsýn,
Baharda gel kuþlar ötsün,
Dinsin dolu, essin bir yel;
Kýþ geçsinde baharda gel.

1980
Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın: