DİYORUM Kİ.!

Yazýðým þiirlerim kadar yalnýzým demiþmiydim sana
Yüreðimin nasýl boðulduðunu da harflerin arasýnda.
Nasýl korktuðumu anlatmýþmýydým
Hani satýr sonuna konulan noktalar gibi
Yada ayýrýr ya hani virgül kelimeleri bir birinden
Diyorum ki.!
Gecenin koynunda altým taþ üzerim gökyüzü
Öylesi sereserpe sýðýnsam mý ki.? bir köþe baþýna
Yada gün doðumuna mý sarýlsam
Ellerimde kelepçe yürekte pranga kapalý gözlerimle
Yazdýðým þiirler kadar öksüz ve yetim kalmýþlýðýmý
Anlatmýþmýydým sana bir akþam üstü martýlarý izlerken
Elimdeki son simidi lokma lokma paylaþýrken
Altý þiir üstü gök mavimi gri mi belli belirsiz
Paragraflar ana cadde satýrlar dar sokak
Yunus balýðýmý gördüm diyordu balýkçý avaz avaz
Düþerken denize yüzünde bir tebessüm
Aðlara takýlan turnalarý gördüm düþümde
Akrep akrep kuyruklarý vardý saçlarý sivrimi sivri
Simsiyah diþlerini gördüm dedi leyleklerin
Türkülere katýk þarkýlara ahenk daðlarýda
Kar düþmüþ saçlarýna damlarýn
Kýrýk dökük kiremitler sol yaným
Bir tebessüm belirsin kirpiklerimde ansýz ve zamansýz
Þiir baksýn yine gözlerin diyorum öylesi masum öylesi yalansýz
Ne güzel þiirsin sen saçlarýn rüzgar gülüþün laciver bir okyanus
Dalýp gidesim var hayallerimde kulaç atmadan boðulsam
Ah ne güzel olurdu dað baþýnda bir kardelen
Cam kenarýnda kýzýl gül saksý da karanfil...Ufuk çizgisi (OTY)



Sosyal Medyada Paylaşın: