Bir Nisan ilkindisi, Zümrüt yeþili Boðaz içinde, Yamaçtaki bir balýk lokantasýndayýz, Bir bahar saðanaðýnýn melankolik sesleniþi, Bize aþký yeniden öðretiyor! ....
Belki de yitik zamanlarýn, Ortak sýzýntýsýydý yüreðimizi ýslatan! ....
Gizemli hüzünleri, Bizi kýþkýrtan bakýþlarý, Kendi kýskançlýðýmýz içinde saklýyoruz! ... Vahþi ormanlar gibi soluyan bencilliðimiz, Bize her þeyi unutturdu; sevmeyi, seviþmeyi, Gözlerimiz kirli sabahlara alýþýr oldu, Karanlýkta yürümek güçtür, Güçtür; sevdanýn yüreðin içindeki coþkusunu anlamak! ...
Nihat Albayrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihat Albayrak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.