Baþýný ellerine alda düþün Baðlara fýrtýna vurunca aðlasýn Aðlasýn yapraklar dökülen güllere Kar yaðmýþsa güvendiði daðlara Dallar solan yapraklara aðlasýn Arkadan itince dostlarýn... Sen ise bu uçuruma düþünce aðla Piþman oldun þimdi doðduðuna Bin kere Boþ yere doðdun çünkü çocuk Boþ yere yaþadýn Kahrolasý þu dünyada Boþ yere...
Anla artýk; ya sen beþ para etmez birisin Yahut dostluklarýn on para etmez Bir fýrtýna vurunca savrulur her þey, Abuk sabuk düþünceler gibi Yaprak dökülür dostlarýn daðýlýr. Hani bir ömür kazandýðýný götürsen pazara... Yarýn... Dostluklarýn Beþ para etmez ellerinde kalýr.... Götür mezara....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanyuksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.