BESLEME ÇOCUKLUĞUM

Beslemeydi çocukluðum
Mahrumdum sevgi denen yaratýktan
Nasýl sýcak olurdu bilmezdim bir ocak
Bana yetim kalmýþtý sanki tüm þefkat

Yetinemedim yetiþtirme yurdunda
Þimdi halihazýrdayken
Ben hasrettim ana kucaðýna
Severdim beni sevmeyenleri
Hiçbir þeyim yokken her þeyimdiler

Beslemeydi çocukluðum
Kirliydi bu yüzden uzanan eller
Vardý benim de bir babam annem
Kendilerinden baþka özünü seven


Üzülmesin diye üvey kardeþlerim
Açtýklarý yaralarý ellerimle gizledim
Çok þey öðrendim onlardan
Kibiri,kýskançlýðý, kini nerden bilirdim

Büyüdüm sanki birdenbire
Bir yol tuttum hayattan bedava
Kýrýlmýþ duygularýmdan tuttu bir el
Eki verdi umut topraðýna


Sýðýnacak bir tenhaydý yüreði
Kimlik sorulmadan içeri girilen
Öksüz mü yetim mi bilmem
Nasýl bastý baðrýna beni hiç düþünmeden


Sosyal Medyada Paylaşın: