DİYOR BANA
DÝYOR BANA
Þu hazan ömrümden bir sarý yaprak,
Emrine amade, yel diyor bana.
Güvenip gezdiðim þu kara toprak,
Rahmana koþ artýk, gel diyor bana.
Bu meçhul yollarda ey giden yolcu,
Sen yolcu, ben yolcu, yokmudur hancý,
Kim doðru söylüyor, kim dir yalancý,
Beyhude geçmiþim, zul diyor bana.
Kim görmüþ, dünyanýn varmýdýr sonu,
Unutma kendini, çok iyi taný,
Ara ki bulasýn, o tatlý caný,
Zenginlik sadece çul diyor bana.
Gezinip durdum ben,orada burda,
Göktemi, yerdemi, bilmedim nerde,
Hani ya sevdiðim, sevenim nerde,
Gel caný cananda, bul diyor bana.
Dedin mi elveda bütün cihana,
Al yeþil baðlarýn olur virane,
Mahþerde, giderken ulu divana,
Unutma defteri al diyor bana.
Çörekçi avundum ey yüce Mevla’m,
Gerçeði savundum ey yüce Mevla’m,
Hükmüne sýðýndým ey yüce Mevla’m,
Haktan yana olan, kul diyor bana.
29-3-2016.....Ýsmail Çörekçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair İsmail Çörekçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.