AYRAÇ

Gece martý nisana baðlýyordu
Ýyi insanlarýn yaþamý nakýþ gibi iþlediði yerlerde
Güneþ doðarken
Kötü insanlarýn sokaklarýnda fink attýðý þehirde
Sonu olmayan sevdasýný acýmasýzca yazlar ayýrýyordu

Soðuklar elveda ediyordu yeþilin tonlarýnda
Ýçine kýzýl bir ateþ düþüyordu yakýp yýrtarcasýna

Usulca çöküyordu kaldýrýmýn kenarýna
Gözlerinde kaybolmaya mahkum olan
Gökkuþaðýný kara bulutlarýn içine býrakýp
Renksiz yaðmurlarýn hüznüyle aðlýyordu


O renkler
O ahenk
O solgunluk
Uzakdý ilkbahara

Halbuki o mazideki taze rengarenk
Çocuksu neþesini yitirmemiþ
Aþk kokan günlerle dolu
Eski baharlar yüreðini daðlýyordu

AYHAN SARI
Sosyal Medyada Paylaşın: