Bu vefasýz bir kör kuyu, Toprak doldu tam beþ duyu, Su çýkmadan gel de uyu, Ben kazarým çýkmaz suyu…
Metrelerce oydum taþý, Belli deðil dibi baþý, Üstten bakan olur þaþý, Ben kazarým çýkmaz suyu…
Suyum çýktý suyu çýkmaz, Bu inadý beni yýkmaz, Su isteyen yürek býkmaz, Ben kazarým çýkmaz suyu…
Deðiþtirdim kazma kürek, Her nimete emek gerek, Sabýrlý ol dayan yürek, Ben kazarým çýkmaz suyu…
Cantekin der; sudur murat, Emeðine bilimi kat, Bul suyunu uyu rahat, Ben kazarým çýkmaz suyu…
Öðretmenlik yaptýðým doðuda dýþarýsý tehlikeli bir dönemdi. Müstakil kiralýk evin bahçesinde oyalanmak için bir kuyu kazmaya karar verdim. Kuyuyu kazarken suyu bulmam gecikince bu þiiri yazdým. Sonra suyu buldum. O kuyu suyu ile evin bahçesinde nane, tere, maydanoz, biber, patlýcan, domates yetiþtirdim. Sebze bulma sorunum kalmadý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.