Kafamýn içinde birkaç baldýrý çýplak
ve güzel kadýnlardan arta kalan silikon dokunuþlar
Kimliðimi evde unuttum seninkini versene
bir günlüðüne
Çünkü ben adýmý adýnýn geçtiði kentlerde unuttum unutalý
Köþe baþlarýný tek gözlü devler tutuyor.
/ Ýnsaný bir çift gözden daha kolay öldüre bilir elbet kurþunlar
Oysa gözden ýrak gönülden ýrak bir yara bu gün aþk /
Yarým yamalak
ahlaksýz
þeyler fýsýldýyor kulaðýma yirmilik aðzýyla
Elleri öyle güzel ki
bu bir intihar olabilir Tanrým diye gülüyorum
Ýnsan bir iþi yapacaksa tam yapmalý
Yapmayacaksa ruhun ayarlarýyla oynamamalý...
Rastgele ölümler yaþýyor ve kusuyoruz aklýmýzý sokak ortasýna
Gözünü sevdiðim yakýþýyor mu hiç sana
bu gözyaþý
Diye keseliyorum sýrtýmý
Ýnsanýn kendiyle konuþmaya baþlamasý
deliliðin birinci ve en önemli kuralý...
Cinayet var diye baðýrýþýyorlar cadde ortasýnda
bulvar gazetesi serip gitmiþler üzerine uzunluðunca daðýlmýþ saçlarý asfalta...
Arka sayfa güzelinin iç çamaþýrýndaki kan izinden dna örneði alýyorlar
Bir insanýn ölümü bir popçunun dantelli çamaþýrý etmiyor iþte...
Tütün sarýp duruyorum
itinayla akciðer kanseri olunur
ve köþe baþýnda bir hurdacý narasý
eskiler alýyor.
Ýçimi burkuyor bu kahverengi yaþamak
Yaralarým hepi topu bir leðen bir maþrapa ediyor
ucuz deðil mi diyorum
Satma abi sen bilirsin iþine gelirse
Ýstersen ver bir kadýna kurutmayý denesin bu cerahati diye dikleniyor...
Ýþime gelmediðine deðil hoþuma gitmediðine diyorum
þiir gibi konuþtun be abi diyor
çýkarýp bir düzine mandal hediye ediyor
Daðýlmýþ pazar yerine benziyorsun
iyimisin diyor
hayatýnda semt pazarý görmemiþ dudaklarýyla
Hiç sevilmemiþ gibisin
istersen öperim el ayalarýný diye aþký geçiþtirip eve gidiyorum...
A sýnýfý süper enerji tasarruflu çamaþýr makinasýna sokuyorum kafamý
iyi ki almýþým mandallarý
yoksa nasýl asarda kuruturdum bunca yalnýzlýðý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.