Hani þu beyaz kireç boyalý bahçe duvarý var ya!
Mavi kapýlý olan, kapýsýnda erguvanlarýn karþýladýðý ,
Ýçeri adýmýný atar atmaz çocukluðundan kalma haným ellerinin sardýðý...
Ben yine oradayým bu gece,
Yýldýzlarý sayýyorum tek tek ,
Eskiden derlerdi ki, yýldýzlarý sayarsan ömrün kýsalýr ...
Biliyor musun ? Onca senedir sayarým da hani...
Neyse..!
Býkmýþlýk dan deðilde , kavuþamamak dan benim sitemim...
Özledim...
Sarýlmayý özledim,
Konuþmasam da orada olup öylece bakmayý özledim,
Bak yine sen çöküyor bahçeye ,
Bizden kalan ne varsa, sakin sakin süpürüyor sedir üstüne ,
Gel, iliþ yaný baþýma otur yine dizimin dibine ,
Birde kahve yapayým sana ,
Bilirim az þekerli seversin ...
Gel yine eskisi gibi çok özledim seni...
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.