özledim kavganı

özledim inan ki kavganý bile
özledim, ruhundan dökülen incilerini
korkuyorum, her seferinde, diyorum ki;nafile!
özledim,kaale almayan,umursamayan sözlerini
………………......
beni,
niye etkiliyor böyle,kaybolduðum derin sessizlik?
ki; hasret denizinde okþanan sensizlik
bir baþýmayým, ufuklarda umut yüklensem de,
deðil mi, gözlerimden besbelli, bendeki çaresizlik?
.......................
ne olur uzatma artýk, neyleyim daha
sözüm söz, üzmeyeceðim,inan bir daha
kýymet bilensin,umutlarýma bir gün gibi ýþýk saçta
benimde çölleþmiþ duygularýmdan doðsun bir vaha
.......................
þimdi, gönül denizinde boðulan benim
alýþamadý, alýþamadý sensizliðe deli yüreðim
üþümesin sevgisizlikten, n’olur meleðim
bir uçurtma yükselsin bulutlarýn üstüne
……………………
ben mi?
gözü yaþlý gökyüzümde çizgim rengarenk
dinlediðim, bulutlarýn kederinde hep ayný parça
ki; aþkýmý soramaz oldum, sanki ateþten gömlek
yine bölündüm,gecemi aydýnlatan sevgiliye bin parça.
yusuf erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: