Otur haline þükür et ey sevgili pederim
Hele biraz sabreyle sonrasý Allah kerim
Ya bir de beni görsen senden daha beterim
Yemeði haným yapar ben bulaþýk yýkarým
Haným dizi izlerken ben de demlerim çayý
Bir kez olsun toplamaz ortadaki sofrayý
Bu durum hiç deðiþmez yýlýn on iki ayý
Ýnan ki bazý günler hayatýmdan býkarým
Dostlarým bana gelir ben onlara gidemem
Baðýrýp çaðýrmak mý? El insaf bile demem
Ve lakin babacýðým hiç þikâyet edemem
Hep boynumu bükerim diþlerimi sýkarým
Ýnan olsun öteye git bile dememiþim
Aðzýmýn tadý ile bir yemek yememiþim
Çocuklara bakmaksa yalnýzca benim iþim
Ne kahveye giderim ne de evden çýkarým
Bazen kaynanam gelir suratý iki karýþ
Sanki küsen benim de der ki eþinle barýþ
Ne yapayým be baba rica minnet yalvarýþ
Oturur da halime hep aðýtlar yakarým
Sýcak sudan soðuða deðmemiþtir hiç eli
Var mýdýr bizim gibi söyle baþka bir deli
Bir ara düþündüm de Iraklý Suriyeli
Ama boynumu büken sadece çocuklarým
Bin bir naz ile kalkar bir fiyaka bir çalým
Her hali ayrý sorun bilmem nasýl aþalým
Ýkimizde hanýmý birlikte boþayalým
Vallahi hiç acýmam evi barký yýkarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.