Henüz okullu bile deðildim Bir sevdiðimi uðurladýðýmda Kaybetmeyi öðrendim En acý þekilde Þimdiler de koymuyor ki artýk Kaybetmek O kadar çok uðurlayýnca Dönmeyesiye Canýndan parçalarý Acýtýyor Ýlk günkü gibi aslýnda
Yüzleþmek içindeki fýrtýnayla Ne de zormuþ Geceler ve milyonlarca Yýldýz seninle ama Olmuyor, olmuyor
Yine gün aðaracak Baþlayacak hengame Kimse birþey bilemeyecek Yalan gülücükler Þehrin kirli havasý Acýmýþ çaylar Üç kap yemek bir tepsi Bir sigara keyfi sadece Sonrasý Sonra ayný feveran
Deli saçmasý bir kavga Hiç deðiþmedi çeyrek asýr Ne beklersin Bekliyor iþte An gibi Geldim sana diyecek O meçhul yüzü bekliyor Ýncinmiþ yanlarýný saracak Geçen yýllarda acýmýþtýr Onun da bedeni Yýllarýn hasretiyle saracak
Olmayacak Gelmeyecek Kimse de bilmeyecek Gün doðacak Acýlar yastýk altýna Maskeler surata Shaksper’i hayran býrakacak Oyunlar oynanacak Ve tekrar Ve tekrar Ve tekrar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nino Quin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.