Deng

kör köselede býçak bilemekten
böyle kendi içimde kaynayýp durunca
aklým hangi parçamý neresinden tutsam
hangi çürümeyi ameliyat etsem
mavi mavi akan bu kan bozulmasýna bakmadan
ah þu mikroplar bedenim bir moðal istilasýnda
ýslak ve nemli ve kýrmýzý neremi eksem çürüyecek
nankör bir tohum ambarlarda yeþermiþ soðansý
ellerimi çarpýþtýrýp gözlerimi yaðmur nefesimi duman
kör ve saðýr ve topal ve hangi gökkuþaðýnýn altýndan,
atlayýp bulsam kendimi

’’yaradýlaný sev yardandan öte’’ kolaysa sev
böcekten iðrenme
fareden diksinme
yýlandan korkma
domuzdan kusma
çekirge
çor
çöp

ben hayvanlarý severim en çokta kediyi
belkide biraz biz
ya köpek
-hadi canim ne sadakatý
etinden al bir parça etinden bin parça
canavarlarý öcüleri býraktým
yaþam karþýlýklý alýþ veriþ deðil mi
ne zaman gökyüzünde bir uçurtma görsem
rüzgar diner çocuklar aðlar
içimde ki kötümcülü ne zaman fark etsem
iyi neydi ki,iyi olmak bunca uðraþýn ortasýnda
kýzýl denize yelken açmýþken bütün gemiler
kaç korkuluk diksem baþaklarýn baþýna
karganýn karýncanýn rýský

þehrin camilerine çekilmiþ mahyalar
vaiz vaaza su kattýkça susuyorum temmuz gibi
kitapla sokak ne kadar birbirine uzak
katiple ulak
bütün dinlerin ve dinsizlerin rüyasýna girdim
hoca babam güzel bir sesle okurdu ezaný
en çok anamýn zýlgýtlarýný sevdim
çýldýrtýyor bu dengesizlik
ne ben karýþýðým ne deniz berrak
þiir, duam ne kadar af eder günahlarýmý
toplamýyorum artýk harfleri saçýyorum
sevgilinin gözünden aldýðým yaðmurun bereketi
bu gemiye binmiþim kime ters kime düz
ne rüzgarým var ne yönüm belli
sevabým olsun
sevenlere

bakýþýný bana çevir ufuktan kayb olurken

Ahmet Coþkun




Sosyal Medyada Paylaşın: